zondag 3 juli 2011

Laatste dagen Buenos Aires en veilig thuis...

Zaterdag speelde Indira babysit voor Laura en Marte zodat ze wat konden spelen met Gustavo en Rubén. Van de gelegenheid maakten Verónica en Ward gebruik om het centrum van Buenos Aires te bezoeken. Voornamelijk verbleven wij in de omgeving van Puerto Madero, Plaza de Mayo en de straten in de omgeving van Florida (de voornaamste winkelstraat van de hoofdstad). Tevens werd er nog wat geshopt.






Zondagmorgen stapten wij samen met Indira’s gezinnetje te voet richting stadscentrum alwaar de blaaskapel van het leger voor de Casa del Gobierno een concert gaf met marsmuziek.
Aan de kathedraal namen wij afscheid van Gustavo, Rubén en hun ouders en vertrokken wij met Buenos Aires Bus voor een bezoek aan Bs As. Het systeem van zo’n hop-on-off bus (dubbeldekker met open bovendek) is ideaal voor het bezoek van zo’n grote stad als je maar over één dag beschikt : hier in Bs As is er één uitgestippelde route met 20 stopplaatsen aan de voornaamste toeristische trekpleisters. Gezien het vrij aangenaam klimaat overdag (zo’n 17 graden met zon) kiezen wij ervoor om bovenaan de bus te gaan zitten. Later in de namiddag wordt het echter te koud en zoeken wij beschutting onderaan de bus.
Vooral de wijken Microcentro, San Telmo, La Boca, Caminito en Recoleta trokken onze aandacht.

























Maandag komt Indira’s vaste babysit passen op de kindjes en trekken Indira en Verónica er samen op uit naar de winkels voor de laatste aankopen : geschenken, alfajores, Tramontina-apparaten gaan mee de tas in richting België.
Ward gaat alleen met de metro naar een buitenwijk van Bs As naar een antiekwinkel met een grote collectie tweedehands fonoplaten.
Vooraf hadden wij afgesproken in een restaurant in het centrum voor een gezamelijke lunch,om nadien naar het appartement van Indira te trekken.
Kort nadien gingen Verónica en Ward terug de stad in voor o.a. een bezoek aan het graf van Eva Perón.





Drie volle dagen Bs As waren voldoende om een algemene indruk te krijgen van de Argentijnse hoofdstad, met zijn prachtige pleinen en gebouwen ook wel het ‘Parijs van het zuiden” genoemd. Het was ook de meeste Europees getinte plaats die wij tijdens deze vakantie mochten meemaken.
Dinsdag 28 juni stond in onze agenda genoteerd als de dag van terugkeer naar België. Tot op vandaag verliep onze reis volledig perfect zoals gepland en bleven wij 100% gezond.
Indira bracht ons met de wagen naar de luchthaven van Ezeiza. Aldaar begonnen de problemen bij het inchecken : het reisbureau in de Gentse Hoogpoort waar wij vorig jaar onze tickets boekten was er in geslaagd onze zitplaatsen zodanig te reserveren dat wij alle vier op verschillende plaatsen zouden zitten op de Boeing 777 (met zo’n 400 zetels). Na veel onderhandelen kon de bediende aan de balie ervoor zorgen dat twee personen zouden kunnen samenzitten op het vliegtuig. Aan de gate zelf was een oudere purcher zo vriendelijk om ervoor te zorgen dat de overige twee individuele zitplaatsen ook konden “samengevoegd” worden : dus Marte en Verónica gingen achteraan links het vliegtuig op en Laura en Ward vooraan rechts.
De voorbije weken was het vliegverkeer in Argentinië enorm verstoord door de aswolk van de op 4 juni uitgebarsten Chileense vulkaan Puyehue. Hierdoor waren er veel annulaties en vertragingen.
Onze rechtstreekse Alitalia-vlucht van Buenos Aires naar Rome vertrok perfect zoals gepland. Op de tv-schermen in het vliegtuig bij transatlantische vluchten kunnen o.a. vlieghoogte, snelheid, afgelegde kilometers, resterende tijd tot eindbestemming. etc goed gevolgd worden.
Na zo’n 5 uren vliegen worden wij verwittigd dat omwille van een beroerte bij een passagierster rechtsomkeer moest gemaakt worden naar de Braziliaanse Recife voor een landing en medische hulp. Wij blijven hier twee uur aan de grond en niemand kon het vliegtuig verlaten. Uiteindelijk landen wij in Rome met drie uur vertraging en verliezen hierdoor onze connectievlucht naar Zaventem.
Bij de Alitalia-balie in Rome worden wij probleemloos overgeboekt naar de volgende vlucht… en nemen nadien contact op met de familie die ons zal komen afhalen in Zaventem, alwaar wij om 17u15 landen…
Van verkeersproblemen aan het viaduct van Vilvoorde merken wij weinig en hierdoor komen wij iets voor 19u00 aan in Bloemendale… Laura’s vriedin Alina had aan onze oprit een spandoek opgehangen met de tekst “JOEPIE THUIS”


Geen opmerkingen:

Een reactie posten