Laatste dagen Buenos Aires en veilig thuis...

Zaterdag speelde Indira babysit voor Laura en Marte zodat ze wat konden spelen met Gustavo en Rubén. Van de gelegenheid maakten Verónica en Ward gebruik om het centrum van Buenos Aires te bezoeken. Voornamelijk verbleven wij in de omgeving van Puerto Madero, Plaza de Mayo en de straten in de omgeving van Florida (de voornaamste winkelstraat van de hoofdstad). Tevens werd er nog wat geshopt.

Zondagmorgen stapten wij samen met Indira’s gezinnetje te voet richting stadscentrum alwaar de blaaskapel van het leger voor de Casa del Gobierno een concert gaf met marsmuziek.

Aan de kathedraal namen wij afscheid van Gustavo, Rubén en hun ouders en vertrokken wij met Buenos Aires Bus voor een bezoek aan Bs As. Het systeem van zo’n hop-on-off bus (dubbeldekker met open bovendek) is ideaal voor het bezoek van zo’n grote stad als je maar over één dag beschikt : hier in Bs As is er één uitgestippelde route met 20 stopplaatsen aan de voornaamste toeristische trekpleisters. Gezien het vrij aangenaam klimaat overdag (zo’n 17 graden met zon) kiezen wij ervoor om bovenaan de bus te gaan zitten. Later in de namiddag wordt het echter te koud en zoeken wij beschutting onderaan de bus.

Vooral de wijken Microcentro, San Telmo, La Boca, Caminito en Recoleta trokken onze aandacht.

Maandag komt Indira’s vaste babysit passen op de kindjes en trekken Indira en Verónica er samen op uit naar de winkels voor de laatste aankopen : geschenken, alfajores, Tramontina-apparaten gaan mee de tas in richting België.
Ward gaat alleen met de metro naar een buitenwijk van Bs As naar een antiekwinkel met een grote collectie tweedehands fonoplaten.
Vooraf hadden wij afgesproken in een restaurant in het centrum voor een gezamelijke lunch,om nadien naar het appartement van Indira te trekken.
Kort nadien gingen Verónica en Ward terug de stad in voor o.a. een bezoek aan het graf van Eva Perón.

Drie volle dagen Bs As waren voldoende om een algemene indruk te krijgen van de Argentijnse hoofdstad, met zijn prachtige pleinen en gebouwen ook wel het ‘Parijs van het zuiden” genoemd. Het was ook de meeste Europees getinte plaats die wij tijdens deze vakantie mochten meemaken.
Dinsdag 28 juni stond in onze agenda genoteerd als de dag van terugkeer naar België. Tot op vandaag verliep onze reis volledig perfect zoals gepland en bleven wij 100% gezond.
Indira bracht ons met de wagen naar de luchthaven van Ezeiza. Aldaar begonnen de problemen bij het inchecken : het reisbureau in de Gentse Hoogpoort waar wij vorig jaar onze tickets boekten was er in geslaagd onze zitplaatsen zodanig te reserveren dat wij alle vier op verschillende plaatsen zouden zitten op de Boeing 777 (met zo’n 400 zetels). Na veel onderhandelen kon de bediende aan de balie ervoor zorgen dat twee personen zouden kunnen samenzitten op het vliegtuig. Aan de gate zelf was een oudere purcher zo vriendelijk om ervoor te zorgen dat de overige twee individuele zitplaatsen ook konden “samengevoegd” worden : dus Marte en Verónica gingen achteraan links het vliegtuig op en Laura en Ward vooraan rechts.
De voorbije weken was het vliegverkeer in Argentinië enorm verstoord door de aswolk van de op 4 juni uitgebarsten Chileense vulkaan Puyehue. Hierdoor waren er veel annulaties en vertragingen.
Onze rechtstreekse Alitalia-vlucht van Buenos Aires naar Rome vertrok perfect zoals gepland. Op de tv-schermen in het vliegtuig bij transatlantische vluchten kunnen o.a. vlieghoogte, snelheid, afgelegde kilometers, resterende tijd tot eindbestemming. etc goed gevolgd worden.
Na zo’n 5 uren vliegen worden wij verwittigd dat omwille van een beroerte bij een passagierster rechtsomkeer moest gemaakt worden naar de Braziliaanse Recife voor een landing en medische hulp. Wij blijven hier twee uur aan de grond en niemand kon het vliegtuig verlaten. Uiteindelijk landen wij in Rome met drie uur vertraging en verliezen hierdoor onze connectievlucht naar Zaventem.
Bij de Alitalia-balie in Rome worden wij probleemloos overgeboekt naar de volgende vlucht… en nemen nadien contact op met de familie die ons zal komen afhalen in Zaventem, alwaar wij om 17u15 landen…
Van verkeersproblemen aan het viaduct van Vilvoorde merken wij weinig en hierdoor komen wij iets voor 19u00 aan in Bloemendale… Laura’s vriedin Alina had aan onze oprit een spandoek opgehangen met de tekst “JOEPIE THUIS”…

Argentina - Uruguay - Argentina

Daar waar wij in het noorden van Argentinië steeds temperaturen hadden boven de 20 graden is het sinds Cordoba en zeker hier in Mendoza merkelijk frisser, zo’n 16 graden overdag en ’s avond koelt het nog verder af. Na onze daguitstap naar Parque Aconcagua lassen wij vrijdag een dagje Mendoza shopping in om wat warme kledij voor Laura en Marte te zoeken.

Zaterdagvoormiddag reserveerden wij onze vlucht voor komende dinsdag vanuit Mendoza naar Buenos Aires.

In de namiddag bezoeken wij uitvoerig Parque General San Martin , meer dan 300 hectaren groot met o.a. golfterrein, amfitheater, dierentuin, botanische tuin, groot meer met bootjes, tennisvelden, voetbalstadion (gebouwd n.a v. WK Argentina 1978, volgende maand gaan er enkele wedstrijden van Copa America door). Aan Cerro de la Gloria zijn er veel voetbalsupporters van All Boys (uit Buenos Aires) die vanavond de partij in primera division is voor het plaatselijke Godoy Cruz. Laura heeft veel interesse voor vlaggen… de zwart-witte vlag was ons ook onbekend. Het bleek de clubvlag van All Boys te zijn dat later op de avond verloor met 1-0 van het plaatselijke Godoy Cruz.

Nu is het op toeristisch vlak zeer kalm in Mendoza, doch dit zal veranderen vanaf einde deze maand omdat Copa America, het voetbaltornooi voor landenteams uit Zuid-Amerika, dit jaar in Argentinië doorgaat. In Mendoza is er geen enkele hotelkamer meer vrij, via de pers wordt opgeroepen dat particulieren een kamer ter beschikking stellen van de voetbalfans uit de omringende landen.
Zondag – niettegenstaande vaderdag in Argentinië - staat volledig in het teken van de kindjes. Tot de middag blijven wij rustig in onze hostal waar Laura en Marte wat tekenen en tv kijken. Iets na de middag trakteren wij onszelf met een lekkere parrillada, om nadien de ganse namiddag te verblijven op de Plaza Indepedencia. Laura en Marte spelen er in de speeltuin, volgen nadien de fratsen van een clown en ten slotte gaan wij naar de poppenkastvoorstellling.

Maandag was het in Argentinië de feestdag “dia de la bandera” en bijgevolg was bijna alles dicht. Wij boekten een rondreis langsheen drie wijnkelders. De provincie Mendoza staat wereldwijd gekend om zijn kwalitatief hoogstaande wijnen.

In de befaamde Bodega Navarro Correas kregen wij een rondleiding in de fabriek en wijnkelders om nadien aan te schuiven voor een degustatie van diverse wijnen.
Hetzelfde nadien bij Familia Cecchin, een kleinschalig familiaal bedrijf die werkt op een biologische manier.

Na het bezoek aan Cavas Don Arturo trokken wij terug naar het centrum Mendoza en nemen contact op met onze vriendin Indira die na een maand vakantie in België sinds dit weekend terug in de Argentijnse hoofdstad is aangekomen.

De internettechnologie staat niet stil : dinsdagmorgen deed Veronica haar mondeling examen avondschool Frans via Voipcheap en werd het schriftelijk examen in pfd-formaat doorgemaild richting Stoepe.
Iets na middag vlogen wij met Lan vanuit Mendoza naar Buenos Aires, alwaar de binnenlandse vluchten meestal toekomen op Aeroparque, vlakbij het centrum van Bs. As. Het luchtruim is terug open in Argentinië na de uitbarsting van de Chileense vulkaan van een drietal weken geleden en daarom verkozen wij een vlucht van anderhalf uur boven een verplaatsing naar Buenos Aires met de bus (al vlug een 13 uur vanuit Mendoza).
Dat Bs. As een wereldstad is met meer dan 10 miljoen inwoners mochten wij merken toen de landing op Aeroparque werd ingezet.
Direct met taxi trokken wij richting appartement van Indira die er samen woont met haar man Ignace en hun twee zoontjes Rubén (3j) en Gustavo (1,5 j). Ignace werkt hier in BsAs bijna een jaar voor een Vlaamse baggeraar. Bij Indira en Ignacio zullen wij blijven slapen tijdens onze nachten in BsAs en beschikken Laura en Marte over een overvloed aan speelgoed.

Woensdagvroeg trekken wij richting haven om onze tickets te kopen bij Buquebus om met de boot vanuit BsAs naar Uruguay te trekken voor drie dagen. De vlugge boot brengt ons in een uur over de rivier Rio de la Plata naar Colonia del Sacramento en vervolgens trekken wij direct met de autobus naar de hoofdstad Montevideo. Aldaar aangekomen is het een zoektocht om onze kredietkaart te kunnen gebruiken om geld af te halen aan geldautomaat. Na twee uren zoeken geven wij het op en wisselen wat Argentijnse pesos om en trekken met een taxi naar Hostal Red in Montevideo. Ondertussen was de namiddag al ver gevorderd en wij beperken ons stadsbezoek tot de oude binnenstad en de hoofdwinkelstraat.

Donderdag sluiten wij aan bij een internationaal gezelschap van Brazilianen, Argentijnen en Chilenen voor een georganiseerde busreis die ons achtereenvolgens brengt naar Piriápolis (de badplaats bij uitstek in Uruguay tot de jaren ’70 toen Punta del Esta de rol overnam), Casa Pueblo (werkplaats en museum van kunstenaar Carlos Paez Vilaro) en Punta del Este.
In de mondaine badplaats Punta del Esta worden wij o.a. gebracht naar de wijk Beverly Hills waar jetset van over de ganse wereld een eigendom hebben die je zelfs niet tegenkomt in Brasschaat of Latem. Niet voor niets wordt Punta del Este aanzien als één van de meest prestigieuze badplaatsen over gans de wereld. Enkel tijdens de zomermaanden december, januari en februari is het blijkbaar druk in deze stad, vandaag lijkt alles zo leeg als een ziel. Enkel wat dagtoeristen trotseren het stormweer bij zo’n 13 graden. Hier in Punta del Este komt de rivier Rio de la Plata in de Atlantische oceaan en het verschil tussen de rivierkust en de oceaankust is duidelijk te merken in de hoogte van de golven, zeker bij het stormweer dat wij hier mochten ondervinden.

Uiteraard houden wij ook een fotostop bij het monument aan zee met het fameuze hand dat uit het strandzand rijst.

Vrijdagmorgen verlaten wij reeds om 7 uur onze hostal in Montevideo om met de bus terug te keren naar Colonia voor een bezoek aan dit pittoresk dorpje aan de Rio de la Plata. Gans de historische binnenstad is mooi gerestaureerd, wellicht dankzij haar erkenning als werelderfgoed door Unesco (meer info zie : http://whc.unesco.org/en/list/747 ). In elk geval was ons bezoek aan Colonia veel aangenamer dan het drukke stadsleven in miljoenenstad Montevideo.

In de vooravond keerden wij met de snelboot van Buquebus terug naar Bs As. De anderhalve kilometer van de haven naar het appartement van Ignace en Indira in Puerto Madero doen wij te voet, enkel en alleen al omwille van de mooie zichten van de skyline. Deze mooie moderne wijk is de laatste tien jaar in de plaats gekomen van een verloederde havenbuurt en doet ons denken aan de Docklands in London.
’s Avonds gingen Veronica en Ward samen met Ignace en Indira nog de buffettafels van een gezellig restaurant in de buurt opzoeken.