Feest in Quillacollo

Op zo’n 20 km van Quillacollo raakt onze bus in panne… Alle informatie over het verder verloop is zoek. We stappen met pak en zak af van de bus en nemen een truffi en taxi richting huis van tante Fanny. Abuelita staat ons al op te wachten op straat. Tante Fanny komt na een half uur terug van de kerkdienst.  Het was van september 2011 geleden dat we haar zagen in Madrid bij haar dochter Carla. Veronica en Ward waren toen in de Spaanse hoofdstad voor het concert van de Mexicaanse superband Maná. Haar papegaai lacht zich hier een bult…

In het centrum van Quillacollo merken we reeds de voorbereiding voor het grote feest van de komende dagen van La Virgen de Urcupiña : Mariabeelden, paternosters, repeterende dansgroepen,  opzwepende muziek gebracht door streetbands.
Wij kijken nieuwsgierig uit naar de komende 4 dagen…

 Zaterdagmorgen komt tío Max ons vervoegen. Ons vieren trekken met abuelita en tió Max naar de hoofdstad van de gelijknamige provincie Cochabamba.  Hier maakt men geen probleem dat 6 personen in één taxi stappen.  Even opgepropt lopen we over de plaatselijke markt op zoek naar wat aankopen.  Om de voor de hand liggende reden houden we onze fotocamera en andere waardevolle zaken veilig opgeborgen.
Bij Marte komt steeds het befaamde ijssalon Globos naar boven als we spreken over Cochabamba. Het is dan ook een must dat we voor het middagmaal ernaar toe trekken.  De meisjes zijn echter wel de binnenspeeltuigen ontgroeid. In de vooravond genieten we van een lekkere chicharron met live tropical-muziek op de achtergrond.
Het dessert reserveren we voor ’s avond in het bijhuis van Globos in Quillacollo : Ward zou tussentijds een verslag posten voor deze reisblog, doch de WIFI wilde niet mee…

Zondag 13 augustus maken we een wandeling langsheen het traject dat de optocht morgen zal volgen tijdens de la Fiesta de la Virgen de Urcupiña. Tussendoor zien we hoe men een volledig varken aan spit doet, de laatste voorbereidingen van de groepen zien we ook in het straatbeeld.  Vandaag zelf start om 14 uur reeds de optocht van de indigenas.  Eén prelude op hetgeen morgen en overmorgen ons te wachten staat.  Verónica, abuelita en de meisjes nestelen zich voor tante Vicky haar huis.  Tió Max en Ward trekken erop uit richting calvarieberg met de camera’s in aanslag.  Bij zonsondergang genieten we allemaal samen op koffie om nadien te genieten van het vuurwerk in de omgeving van de kerk onder begeleiding van een mariachi-bandje…

Maandag is het de grote dag… afgaande op de namen vermeld op de stoelen van de eretribune merken we dat alle grote “pieten” van Bolivia vandaag afzakken naar Quillacollo. Ook president Evo Morales is van de partij… Later op de avond zien we de beelden van hem op de nationale televisie.
Het record aan aantal foto’s per dag wordt door Ward gebroken… Voor de eerste maal in zijn carrière had de Nikon de reservebatterij nodig.  Hieronder een beperkt aantal foto’s.  In latere fase wordt een afzonderlijke blogpagina voorzien met enkel foto’s genomen deze mooie dag…
Terwijl tió Max en Ward op fotoronde gaan blijven de meisjes met Verónica met gans de familie bij een afgehuurde tribuneplaats.  Tante Sonia en nonkel Frans (overgekomen uit Cochabamba), tante Vicky, tante Fanny, abuelita samen met enkele van hun kinderen Milly, Melanie, Walter en enkele kleinkinderen schuiven aan de tafel voorzien van overvloed een eten klaargemaakt ten huize van tante Fanny. Oh ja, de meisjes gaan ook eventjes op de foto met presidentskandidaat Samuel Doria Medina.  Bij Evo zijn we niet geraakt…

Dinsdag 15 augustus om 0h30 vertrekt de stoet met La Virgen de Urcupiña in het 12 kilomter afgelegen Cochabamba. Rond 11 uur bereikt men de kerk van Quillacollo onder luid applaus van de talrijke pelgrims die niet alleen van gans Bolivia afgezakt zijn.  Ook vele pelgrims vanuit de buurlanden Peru en Argentinië zijn afgezakt naar hier.  Ward maakt handig gebruik van zijn perskaart die tió Max voor hem wist te regelen.  Enkel de bisschop van Cochabamba wist hem van plaats te doen veranderen…  Kort hierna start een gelijkaardige optocht zoals we deze gisteren meemaakten…  Een groot verschil is dat vandaag niet alle participanten even recht liepen : merkelijk meer blikjes Paceña, chicha en andere geestrijke dranken in het straatbeeld.  We denken dat het beduidend minder “blauw” in het straatbeeld hiervan de oorzaak was… De commerce in Quillacollo beleeft zijn hoogdagen !

Woensdag blazen we even uit ten huize van tante Fanny.  De meisjes krijgen bezoek van de 9-jarige neef Nacho (wel degelijk met N, in latere fase kan zijn bijnaam mogelijks beginnen de voorafgaandelijke letter van het alfabet). Enkele tantes en neven en nichten zakken ook af naar de keuken…  Niet alleen in Bloemendale  maar ook hier blijkt deze kamer de plaats bij uitstek te zijn waar latino’s veel hebben bij te vertellen.
Morgennamiddag vliegen we met TAM terug naar Santa Cruz de la Sierra.