zaterdag 5 augustus 2017

Hoogtestage in Sucre, Tarabuco en Potosí


Vrijdagmiddag vliegen we met abuelita richting Sucre. Ze zal ons tot in Uyuni vergezellen…
Een veel terugkerende vraag bij kwissen
 is wat de hoogste hoofdstad ter wereld is. 
Dit is niet Sucre met zijn 2800 meter boven zeeniveau, maar wel La Paz (3500 m). In feite zijn beide steden hoofdstad van Bolivia : in Sucre bevindt zich het parlement, terwijl de ministeries zich bevinden in La Paz.
Vanuit de nieuwe luchthaven trekken we eerst met een collectivo en vervolgens met taxi naar Hostal Las Torres. We bevinden ons in de directe omgeving van de San Fransisco kerk en op een boogscheut van de centrale markt en het centrale Plaza 25 de Mayo.
In het toeristenbureau vernemen we dat vanavond in Casa de la Cultura een dansshow Cueca doorgaat.
Tussendoor eten we op de centrale markt de typische worstjes en genieten nadien van het grote aanbod aan fruitsappen en gelatines.













Zaterdagvoormiddag – na het ontbijt in eigen hotel – maken we een wandeling langs de voornaamste gebouwen van Sucre om ’s middag te eindigen in de wijk Recoletta. Hier een mooi panoramisch overzicht op de stad, draaimolens, tafelvoetbalwedstrijd met plaatselijke meisjes, spotgoedkoop middagmaal (1 euro).
Terwijl abuelita een lange siesta neemt, trekken Ward, Verónica en de meisjes naar de Mercado Campesino… Bij het verlaten van kerk na een trouwmis moet de fotograaf van dienst vluchten voor de confetti.













Met een truffi (busje dat vertrekt van zodra de 11 zitplaatsen bezet zijn) gaan we naar de zondagsmarkt van Tarabuco.  Dit is de meest authentieke markt van Bolivia en geniet een zelfde faam als deze van Otavalo (Ecuador-reis 1994) en Chichicastenago (Guatemala-reis 1991).
Ward moest hier 18 jaar geleden lang onderhandelen om een originele “montero” te kopen van een campesino.
  De geur is na al die jaren nog steeds niet verdwenen uit de lederen hoed in de vorm van een helm die inheemse mannen uit de omgeving van Tarabuco dragen.  Sommige vrouwen dragen hier het zo typische hoofddeksel die niet zouden misstaan bij ons plaatselijk marionettenkorps. Spijtig dat deze tradities stilaan uit het straatbeeld aan het verdwijnen zijn. Ook hier schakelt men over op petjes met opschriften als “NY”, “Nike”, “LA Lakers” ...
Op de markt is o.a. cocabladeren, artisanaat, voeding, … te koop.
Na het middagmaal verlaten we Tarabuco richting Sucre… De truffi-chauffeur moet nog eventjes diesel bijtanken onderweg. Met flota “Emperador” (lange afstandsbus) vervolgen we onze reis naar Potosí om er drie uur nadien bij donker toe te komen. In Hostal San Antonio vinden we onze slaapplaats voor 2 nachten.
























Het is snakken naar adem in Potosí (iets minder dan 4000 meter boven zeeniveau).
Net als Sucre is Potosí ook erkend als Unesco-werelderfgoed.
   Cerro Rico overheerst hier dat de stad.  Deze berg was ook de bestemming voor de overheersers om er tonnen goud en zilver te ontginnen en over te brengen naar Spanje.
In de 17
e eeuw was Potosí zelfs de grootste stad in Zuid-Amerika en had de grootte als Parijs uit die tijd.
Overdag is het hier aangenaam met zo’n 20 graden… vanaf zonsondergang daalt de temperatuur naar 5 graden.
Maandagvoormiddag maken we een lichte wandeling met veel rustpauzes.
  Vanuit de uitkijktoren Compania de Jesus krijgen we een mooi overzicht op het oude stadscentrum.
Tussendoor vinden Marte en Laura de rugzak van hun dromen. Casa de la moneda is elke maandag gesloten, doch ’s avond zijn we er getuige van een mooi klassiek gitaarconcert van Erick Jiménez Escurra.



















Dinsdagvroeg  sluiten wij aan bij een geleid bezoek aan Casa de la moneda… We krijgen een interessante uitleg over de geschiedenis van het munthuis alwaar de Spaanse veroveraar muntstukken liet fabriceren doorheen de jaren heen.
Iets voor de middag verlaten we Potosí richting Uyuni. Tussendoor genieten wij gedurende de busrit van 4 uur van mooie berglandshcappen, talrijke lama’s, alpaca’s en vicuñas onderweg.
 
Logies vinden we in Hotel Luna Blanca. Het is zowel Verónica als Ward opgevallen welke immense groei Uyuni heeft gekend sinds hun vorig bezoek in resp. 2001 en 1999 : van 7.000 naar 35.000 inwoners, ondertussen luchthaven aanwezig, geasfalteerd wegennnet, …
















3 opmerkingen:

  1. Boeiende en mooie foto's van een andere cultuur.Nog veel reisplezier gewenst !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Toch leuk dat we via deze weg mogen meegenieten van verslagen en foto's.....Wat een kleurrijke marktjes daar!
    En meisjes.... laat daar ook maar eens jullie gitaarkunsten zien hoor....
    Ik wacht op een mooie foto waar jullie samen gitaar spelen met een Boliviaanse knapperd! Doen he.....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hola, que tal?? Realmente es un lindo informe, saber que estas tierras han sido una vez mas motivo de alegriases grato, espero el concierto de guitarra hay sido de su agrado, les mando un gran saludo desde Potosí.

    Erick Jiménez Escurra.

    BeantwoordenVerwijderen