zondag 30 augustus 2015

Mooie liedjes duren niet lang... maar we hebben ze wel meegebracht !

Dinsdag eten we nog "envueltos" als ontbijt in het koude Tunja om nadien met busmaatschappij Libertadores naar Bogota te gaan. Rond de middag bereiken we de Colombiaanse hoofdstad met zijn 9 miljoen tellende inwoners. Het vinden van een geschikte taxi aan de busterminal verloopt iets langer dan normaal gezien de hoeveelheid bagage dat we meeslepen. Een weliswaar vriendelijke taxista brengt ons naar Hotel Ejecutivo aan de Avenida La Esperanza in de rustige wijk Corferias, ons aangeraden tijdens de vlucht Cartagena-Bogota door onze buur op het vliegtuig. We verblijven op de vierde verdieping in dit hotel. Gelukkig kunnen we onze bagage met een lift naar onze ruime kamer brengen... we hebben een mooi zicht op Monserrate-berg die de hoofdstad overheerst. We verkiezen in het qua veiligheid weinig gereputeerde Bogota niet bij donker op straat te lopen en daarom trekken we direct met taxi naar de vertrekbasis naar het klooster. De voettocht met zijn 1500 traptreden laten we over aan de zondagse pelgrims... dan maar liever 13.000 pesos betalen om de kabellift te gebruiken. Niet alleen gemakkelijker doch ook minder kans om bestolen te worden. Eenmaal aangekomen op de Monserrate-top is het terug wat snakken naar adem ! We krijgen we een mooi panoramisch overzicht over Bogota-stad met zijn wolkenkrabers, waaronder de in afwerking zijnde Bacata-toren die de Colpatria-toren zal verstoten van zijn troon. Dit wordt de trouwens het hoogste gebouw van gans Zuid-Amerika. We bezoeken niet enkel de kerk en de Quinta Bolivar : we lopen de volledige kruiweg met zijn 14 taferelen af, doorheen prachtige tuinen. Onze eerste vrouwelijke taxista brengt ons veilig doorheen het woelige verkeer nadien naar het koloniale centrum van Bogota. Vanaf hier verkiezen we ervoor om zelf geen foto's meer te nemen : de kans op diefstal is zeer reëel ! La Candelaria-wijk staat vol met gebouwen die dateren van de 16e eeuw, tijd dat de Spanjaarden Zuid-Amerika veroverden (hoofdplein is ook hier genaamd naar Simon Bolivar). Er rest niet veel tijd meer vooraleer het donker wordt : daarom beperken we het bezoek aan het centrum tot het opdoen van wat eerste indrukken om nadien nog een eerste inspectieronde te doen in centrum-Bogota naar wat boeken/stripverhalen en fonoplaten. De kindjes worden hier goed aan de hand gehouden en Veronica bewaart het kleine rugzak vooraan aan de borst.
Woensdag staat volledig gereserveerd voor wat aankopen in de binnenstad en een herhaald bezoek aan de omgeving rond Plaza Bolivar. Ditmaal geen rugzak noch camera mee om veiligheidsredenen, doch alleen wat noodzakelijke pesos en kopies van de paspoorten. Bij aankomst splitsen we ons op : Ward zoekt het platenwinkeltje van Ramiro op in de winkelgalerij vol met tweedehandsboeken. Veronica en de meisjes gaan op zoek naar wat boeken en Condorito-comics, artisanaat. Zwaar beladen trekken we terug richting hotel waar we in de late namiddag afspraken met Sonia's neef Alex en zijn vrouw Sandra om onze laatste avond in Colombia samen te komen voor een gezamenlijk avondetentje in Bogota. Sonia's moeder Rosita was vorige week ook naar Bogota afgezakt naar aanleiding van het overlijden van haar jongste zus en zal de komende maand nog in de hoofdstad verblijven. Alex komt ons met de wagen afhalen en samen trekken we eerst naar een groot winkelcomplex alwaar Rosita en Sandra aansluiten. In het ondertussen gekende grootwarenhuis Exito kopen we met onze overschot aan pesos koffie, eetwaren, haarproducten, etc. In dezelfde mall genieten we van het lekkere avondmaal in Crepes & Waffles. De meisjes gaan hun laatste Colombiaanse nacht in om 22u30. Veronica maakt de reistassen klaar... niet zo gemakkelijk met wat overgewicht!
Om onze laatste reisdag toch nog volledig nuttig te gebruiken hadden we donderdag vooraf voorzien voor het bezoek aan enkele musea in het centrum van Bogota. Bij de boeking van onze vliegtuigtickets in januari hadden we ook de intentie om het zuidelijke departement Cauca en meer bepaald de archeologische sites rond Popayan te bezoeken. De recente heropleving van FARC-activiteiten brachten ons op andere ideeën. De schrapping uit ons reisprogramma van de sites van San Augustin en Tierradentro werd vandaag deels gecompenseerd in het Museo del Oro en Museo Nacional alwaar talrijke archeologische vondsten uit die omgeving tot de vast tentoongestelde werken behoren. We stonden versteld van de prachtige collectie in het goudmuseum : hoogtepunt was ongetwijfeld de zaal met de lichtshow over een uitgebreide collectie. Dit is toch wel het mooiste museum dat we ooit in Zuid-Amerika zagen ! Nadien stappen we nog in spoedtempo doorheen het Museo Nacional waarbij de werken van Fernando Botero onze grootste aandacht trok. Laura en Marte kiezen met onze laatste pesos voor twee ontbrekende CD's van Violetta... nadien met een taxi naar ons hotel voor de afhaling van onze bagage en vervolgens naar de luchthaven El Dorado voor onze terugvlucht met Lufthansa via Frankfurt naar Zaventem.
Bij het opstappen van het vliegtuig kregen wij een dagblad waarin een artikel met de titel "Colombia, bestemming steeds goedkoper voor buitenlanders". Het was ons tijdens de voorbije 4 weken ook al opgevallen dat we steeds meer pesos kregen voor onze euros. Een voor ons positief verschil van meer dan 15% is zelden vertoond... temeer reeds van bij de aanvang van onze reis we geconfronteerd werden met merkelijk lagere prijzen voor logies en voeding dan bij vorige reizen in bijvoorbeeld Argentinië en Brazilië... Het is dan ook weinig verwonderlijk dat we goedgepakt veilig en gezond thuis aankwamen vrijdagavond met onze reistassen vol voeding, artisanaat, schoeisel, boeken/tijdschriften en fonoplaten... die ervoor zal zorgen dat we de komende wintermaanden zullen genieten van warme tropische muziek hier ten huize... en niet te vergeten van de grappen van Condorito ! Bij deze ook een dankwoordje aan de dame bij de incheckbalie om tolerant om te gaan met het overwicht van onze bagage !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten