zondag 30 juni 2013

Wij zijn goed aangekomen in Bolivië

De dag van vertrek gaan Laura en Marte nog naar school en nemen ze afscheid van hun schooljuf en de klasgenootjes. Verónica had de dagen voor ons vertrek de bagage ingepakt, het huis kan opgeruimd achtergelaten worden. Verónica’s metekind Lena en broertje Lucas komen nog vlug afscheid nemen bij ons thuis want we zijn weg naar Latijns-Amerika voor zes weken.
Gezien de stakingsdreiging bij de NMBS nemen wij het zekere voor het onzekere en kiezen ervoor om met de auto naar Zaventem te rijden. Aan de kiss-and-ride strook wordt vlug de bagage uitgeladen en we bedanken nonkel Luc en tante Dette voor de hulp en weg zijn wij richting incheckbalie van Air Europa.
Het is de eerste maal dat wij vliegen met deze Spaanse maatschappij en trouwens ook de eerste keer dat wij vanuit Europa rechtstreeks vliegen op Bolivië. Een dankwoord voor Rea van Joker Gent om ons oorspronkelijk reisschema met Iberia (Brussel-Madrid-Sao Paulo-Santa Cruz van 22 uren onderweg) te kunnen wijzigen naar de combinatie Brussel-Madrid-Santa Cruz van zo’n 17 uur. Op het voorziene uur vertrekken wij vanuit Zaventem richting Barajas om in de Spaanse hoofdstad te landen een goede 2 uur later. Wij zouden iets voor middernacht opstijgen met de Airbus 320 richting Zuid-Amerika… doch door de vertraging van 3 uur zoeken Laura en Marte elk een dubbele bank op als slaapplaats. Ondertussen maken mama en papa verder kennis met de Boliviaanse Mariluz die ondertussen al een goede 20 jaar woont in Wortegem-Petegem. Ze gaat met haar twee volwassen zonen de familie opzoeken in Potosí.
Families met kleine kinderen kunnen eerst aanschuiven bij de checkin, wij nemen onze plaatsen in op het overvolle vliegtuig samen met nog zo’n 300 andere passagiers. Kort na het opstijgen starten zowel Marte als Laura probleemloos hun tweede slaapsessie. Meer dan de helft van de elf uur durende vlucht blijven de kindjes in dromenland. Ward en Verónica slapen minder goed in… en volgen op de schermen op het vliegtuig de reisroute (wij bereiken het Zuid-Amerikaans continent in het Braziliaanse San Luis, vliegen over het Amazonegebied en Pantanal). Uiteindelijk landen wij in Viru Viru (internationale luchthaven van Santa Cruz de las Sierra) ‘s morgens om half acht plaatselijke tijd (het uurverschil met België bedraagt 6 uur). Na de vlug verlopen migratieformaliteiten gaan wij onze bagage zoeken. Gentenaar Hilde had ons in Zaventem al gewezen op de originaliteit van onze bananendozen als bagage. Blijkbaar hebben deze bananendozen een voorkeurbehandeling en waren als eerste op de transportband te vinden, evenals één van onze twee rugzakken. Op de laatste rugzak is het echter nog één uur wachten. Tío Max heeft ons ondertussen al gezien van achter het raam waar de douane haar werk doet. Rest ons nog met de bagage voorbij de douane te passeren : een blijkbaar goed uitgeslapen vrouwelijke douanebeambte heeft veel belangstelling voor de inhoud van enkele bagagestukken… uiteindelijk kunnen wij tío Max na twee jaar terug omhelzen. Met een volgestouwde auto rijden wij richting zijn huis waar hij bijna een jaar samen woont met Sonia en haar 11-jarig dochtertje Luisa Fernanda.
De dag van aankomst houden wij het vrij rustig : heel wat te vertellen bij een kopje koffie, bij Banco Económico 400 dollar omwisselen naar 2780 Bolivianos ,middagmaal met Max, Sonia en Luisa Fernanda in restaurant “La buena mesa”, wat aankopen doen op de markt, … Ward zoekt zijn bed in de namiddag op voor wat recuperatie van de mislopen slaap. De kindjes hebben met Osa (de hond van Max) hun mascotte van twee jaar geleden teruggevonden ! Alle vier hebben nood om vlug onder de dekens te kruipen… Onze eerste nacht in Bolivië doet ons deugd om de jetlag te verteren.
Zaterdag zijn wij alle vier al wakker om 6 uur en ontbijten wij samen met Max, Sonia en Luisa Fernanda. Max en Sonia moeten vandaag werken en wijzelf bezoeken (groot)vader Mario die op loopafstand woont. Met een micro (lokale bus) trekken wij richting centrum van Santa Cruz. Laura en Marte leven zich uit in de binnenspeeltuin van horecazaak Kivon terwijl mama en papa genieten van een kopje koffie.
Ondertussen ontmoeten wij tía Ninoshka en tío Christian met wie wij afspraken op Plaza 24 de septiembre. Samen nuttigen wij het middagmaal bij Don Miguel, één der betere parrilladas van Santa Cruz. Het vlees is hier merkelijk van de betere kwaliteit. Tío Christian trekt na het middagmaal terug naar zijn werk op de hogeschool waar hij doceert. Met tía Ninoshka trekken wij nadien naar Feria Barrio Lindo, één supergrote overdekte markt met zijn talrijke winkeltje met kledij, juwelen, voedingswaren, … Hier worden al wat geschenkjes ingeladen om mee richting België te nemen.
Voor de cruceños is het hier winter, doch voor ons is het een aangenaam klimaat met zo’n 23 graden overdag en ’s avonds koelt het af naar een 18 graden. Om zes uur ’s avond valt de duisternis, tijd dus om terug Max’s woning op te zoeken. Bij de buren gaat er een verjaardagfeest door en onze kindjes kunnen in de patio meegenieten van de dansbare muziek. Na onze uitgebreide middagmaal hebben wij niet veel honger en na een tasje melk en broodje gaan Laura en Marte slapen om 20 uur. Max’s dagtaak zit erop met het nemen van foto’s op een trouwfeest. Sonia moet vandaag werken in het restaurant.
Zondagmorgen gaan Laura en Marte samen met Sonia en Luisa Fernanda naar de kerk in de wijk. Voor Laura een primeur : haar eerste hostie in Zuid-Amerika (jawel, de pastoor vroeg voor alle zekerheid of ze haar eerste communie al had gedaan). Van de gelegenheid maakten wij gebruik om naar de grote overdekte markt Mutualista te gaan voor de inkopen voor de barbecue van deze zondagmiddag in de patio in ons gasthuis. Voor Ward goed dat het digitale fototijdperk zijn intrede heeft gedaan : inspiratie genoeg voor het nemen van tientallen foto’s op deze kleurrijke plaats. Alle delen van het rund zijn te koop : niets wordt hier weggeworpen, een paradijs voor liefhebbers van ingewanden, de uier van de koe is een lekkernij, zelfs de edele delen van de stier worden hier te koop aangeboden ! Verder een overaanbod aan groenten en fruit… honger zal men hier niet lijden. Terwijl de vrouwtjes de barbecue voorbereiden finaliseert Ward dit eerste verslag vanuit Bolivië.

9 opmerkingen:

  1. Veel plezier daar nog! Ik kijk al uit naar het volgende verslag... Maartje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zalig deze verslagen, kijk al uit naar de volgende. Geniet van jullie reis en veel plezier. Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  3. lijkt mij zeer leerrijk en boeiend lilian

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk om nu reeds iets te horen van jullie. We volgen met plezier jullie belevenissen. Tot de volgende keer!
    groetjes,
    Evita en co x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geniet van jullie reis! Wij denken aan jullie! Leuk dat de heenvlucht is meegevallen. Hou ons op de hoogte! Dieter y Ellen x

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dag Ward en Veronica, ik hoop dat het jullie zal bevallen ginder en vooral voor de kindjes en Veronica , zo'n schattig lief meisje verdient om haar familie terug te zien.
    We wensen jullie nog een mooi en warm verblijf.
    groetjes Guy ( de bluesboy )en Sonia

    kusjes aan allen xxxxxxxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Groetjes......Boliviaantjes!!!!

    Stuur enkele zonnestralen naar ons toe a.u.b.

    Nog fijne dagen bij jullie familie.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve Veronica & Ward & laura & Marthe,

    Wat een onvergetelijke indrukken en dankzij jullie blog kunnen wij meeproeven... We volgen mee! kus van leonie, antonia, cato, emmy & carl

    BeantwoordenVerwijderen
  9. dag veronica en ward
    tis heel leuk jullie te kunnen volgen van zoverweg,ik wens jullie een heel fijne vakantie, martine

    BeantwoordenVerwijderen